Hoe ze in Bolivia omgaan met mensen met een handicap

Door Redactie Wakibi op 30-10-2017

Waarom microkredieten

Hoe ze in Bolivia omgaan met mensen met een handicap bron: het Borgenproject

Dit is Deel 1 van 2 over Bolivia. Zie ook: Hoe Bolivia met behulp van landbouw armoede bestrijdt

Mensen met een handicap vormen de meest gediscrimineerde en achtergestelde sociale groep in Bolivia. De inschrijvingspercentages van schoolkinderen met een handicap zijn relatief laag. Slechts 38 procent van kinderen met een handicap gaat naar school.

 

 

In Bolivia is bijna de helft van de inwoners jonger dan 18 jaar. Toegang tot lager onderwijs van gezonde kinderen is over het algemeen goed geregeld, aangezien 95 procent van kinderen van 6 tot 11 naar school kan.

De mogelijkheden van Boliviaanse kinderen met een handicap zijn echter beperkt. Het ontbreekt docenten en gezinnen aan een gespecialiseerde opleiding om goed voor elk kind te kunnen zorgen en te onderwijzen. Dus krijgen ze zelden de opleiding en medische verzorging die ze verdienen.

Embracing Disability in Bolivia (Engelstalige site) in Bolivia is een organisatie die zich bezighoudt met een onderwijssysteem dat tegemoet komt aan de behoeften van kinderen met een handicap. De jaarlijkse Embracing Disability Conferentie werkt samen met Boliviaanse scholen, sociale instanties en met gezinnen om scholen te ontwikkelen voor kinderen met speciale behoeften.

Er worden ook opleidingssessies voor leraren en gezinnen gegeven, en interactieve sessies voor deelnemers, om persoonlijke verhalen uit te wisselen. In een sessie in 2015 hebben moeders over hun ervaringen en problemen verteld die ze ondervonden bij het vragen om ondersteuning, en voor het verzorgen van hun kinderen met een handicap.

Op de eerste jaarlijkse conferentie in 2013 werden onderwerpen besproken als: algemene informatie over het begrip ”ongemak”. Bijvoorbeeld over de opstelling tegenover mensen met handicaps en gedragsstoornissen, en over gezondheidsomstandigheden die een gevolg zijn van handicaps. Ook werd gesproken over de beste manier om kinderen met een handicap op te leiden, het verbeteren van de toegankelijkheid, het vervoer van studerenden, en een beroepsopleiding voor gehandicapte gediplomeerde studenten.

Elk jaar vindt “Embracing Disability” in Bolivia nieuwe manieren om de jaarlijkse conferentie te verbeteren en uit te breiden.
 

Vier oorzaken van de armoede in Bolivia
 


© Black Rock Photo


Bolivia is een land dat te lijden heeft door ongelijkheid en door onvoldoende ontwikkeling, waardoor het land de armste natie in Zuid-Amerika is. Armoede heeft gevolgen voor de meerderheid van de bevolking. Bijna 40 procent is extreem arm, (Engelstalige Unicef site).Ondanks de grote hoeveelheid rijke natuurlijke hulpbronnen van het land verhindert het gebrek aan menselijke ontwikkeling de ontplooiing van de economie van het land en van sociale en politieke vooruitgang. Dit zijn de oorzaken.

 

Politieke instabiliteit
 


In de jaren tachtig belandde Bolivia in een diepe economische recessie en leed als gevolg daarvan aan inflatie, werkloosheid en algehele stagnatie. Het kostte het land 25 jaar om zich te herstellen naar het BBP (Bruto Binnenlands Product) van vóór de recessie. Net toen het land was hersteld, brak in de vroege jaren 2000, na het ontslag van president Hugo Banzer, politieke instabiliteit uit. Hij werd in de vijf jaren die volgden opgevolgd door vier controversiële presidenten.

Deze warrige periode viel samen met de recente ontdekking van aardgas in Bolivia en met plannen van de overheid om de reserves te exporteren. Dit leidde tot heftige debatten tussen de Boliviaanse bevolking en de overheid.

 

Ontoereikend onderwijs
 

Het onderwijs op de lagere school is van zeer slechte kwaliteit, vooral in plattelandsgebieden waar leraren vaak zelf slecht zijn opgeleid. Het is niet verrassend dat particulier onderwijs voor de meeste mensen te kostbaar is. Zo blijft een vicieuze cirkel in stand van arme gezinnen die arm blijven, terwijl de vooruitgang van welstandige gezinnen duidelijk zichtbaar is. Zonder een goede opleiding is het in Bolivia bijna onmogelijk om aan de armoede te ontsnappen.

 

Gebrek aan schoon water en riolering
 

In landelijke gebieden worden mensen vaak gedwongen om vervuild water te drinken omdat ze niet over schoon, natuurlijk of gebotteld water beschikken. Hierdoor lopen gemeenschappen aanzienlijke risico’s om ziektes op te lopen. Diarree komt veel voor. De ernstige gevolgen van het drinken van verontreinigd water zijn verantwoordelijk voor de dood van meer dan eenderde (!) van de sterfgevallen van Boliviaanse kinderen onder vijf jaar.


© Youtube
 

Sinds de jaren negentig is de toegang tot schoon water aanzienlijk verbeterd. Deze verbetering is echter vooral van toepassing op stedelijke gebieden, en niet op het platteland waar betere sanitaire basisvoorzieningen juist het meeste nodig zijn.

 

Lage productiviteit in landelijke gebieden
 

Meer dan 80 procent van de plattelandsbevolking van Bolivia leeft onder de armoedegrens, een feit dat grotendeels het gevolg is van de lage productiviteit van de kleine landbouw. Zonder massaproductietechnieken, en met frequente watertekorten, blijven de kwaliteit van de producten en de geldopbrengsten laag.

Ook het fundamentele gebrek aan infrastructuur, bijvoorbeeld voor wat betreft waterbeheersystemen en wegverbindingen, is verantwoordelijk voor de armoede in Bolivia. Zonder goede wegen is transport duur, wat een negatieve invloed heeft op de inkomsten van de boeren.

Bolivia staat op de Human Development Index van 2016 op de 118e plek op een ranglijst van 188 landen en gebieden. (Redactie: Nederland staat op de zevende plek!).

 

Een gebrek aan welvaartontwikkeling op basis van gelijkheid is de grootste uitdaging voor het land. Dit verklaart tevens waarom Bolivia zo arm is. Gelukkig erkent de Boliviaanse regering dit, en is er een verscheidenheid aan programma’s voorgesteld om de armoede te verlichten.

 

Vooruitgang in de toestand van Bolivianen met een handicap
 

Sinds de verkiezing van Evo Morales in 2005 streeft Bolivia naar sociale en economische hervormingen. Ondanks het streven naar een meer inclusieve samenleving komt armoede in grote bevolkingsgroepen nog steeds voor, en blijven ze gemarginaliseerd. Dit geldt vooral voor mensen met een handicap.

© ibitimes.co.uk

In het voorjaar van 2016 marcheerde een groep Bolivianen met een handicap meer dan 400 kilometer van Cochabamba naar La Paz, en protesteerde daarmee tegen een gebrek aan basisrechten (Engelstalige site). Hieraan voorafgaand had de regering besloten dat voordelen kunnen worden toegekend aan mensen extreme handicaps. Om je hiervoor te kwalificeren dien je te beschikken over een speciale identificatiekaart. Hiervoor is een neurologisch onderzoek noodzakelijk en moet de invalide 500 bolivanos betalen (ruim 60 euro).

Deze kosten zijn in Bolivia voor mensen met een handicap hóóg. Ze leven vaak in armoede, en zijn door hun handicaps niet in staat om te werken. Het doel van de protesten was om de overheid ervan te overtuigen om juist een maandelijkse vergoeding te geven aan mensen met een ernstige handicap, waarmee ze kunnen betalen voor fysiotherapie, gezondheidszorg en huisvesting.

In februari 2017 heeft Morales een voorstel naar het Congres gestuurd waarin wordt voorgesteld om een maandelijkse uitkering te geven van 250 bolivanos aan Bolivianen met ernstige en zware handicaps. De Federatie van Gemeentelijke Verenigingen van Bolivia (FAM) ondersteunde dit voorstel van Morales. Burgemeesters zijn verantwoordelijk voor de uitkeringen in hun gemeentes. Meer dan de helft van de Bolivianen met een handicap woont in de grote steden La Paz, Cochabamba, en Santa Cruz. Deze gemeenten verklaren over voldoende middelen te beschikken om aan hun verplichtingen te kunnen voldoen.

Deze protesten en aandacht hebben niet alleen geleid tot het verschaffen van monetaire voordelen, maar ook tot bewustwording van de strijd van Bolivianen met een handicap. En dat geldt vooral voor mensen die in extreme armoede leven. Vooruitgang, meer bewustzijn en respect, zijn van cruciaal belang om er voor te zorgen dat mensen met een handicap de nodige diensten krijgen die hen in staat stellen om meer betrokken leden van de gemeenschap te zijn, en om te voorkomen dat ze in extreme armoede blijven leven.

 

Wie in Bolivia wilt u helpen?
 

Maak kennis met deze leningvragers

Redactie Wakibi – Hansjelle Dijkstra
 

Redactie Wakibi

Een aantal enthousiaste vrijwilligers schrijft regelmatig verhalen voor Wakibi. Wil jij ook meehelpen ons microfinancieringsplatform optimaal draaiende te houden en te streven naar gelijkere kansen voor iedereen? Kijk op www.wakibi.nl/vrijwilliger-worden

Misschien interesseert dit je ook?

De Pakistaanse regering geeft toe dat 60 miljoen inwoners arm zijn.

Dat komt neer op een derde van de bevolking… De Pakistaanse Minister voor Planning, Ontwikkeling en Hervormingen, Ashan Iqbal, geeft toe dat volgens een nieuwe methode voor het meten van armoede 60 miljoen Pakistani arm zijn. Armoede in Pakistan kan worden toegeschreven aan uiteenlopende oorzaken. Een zeer snel groeiende bevolking, en een tekort aan scholing, banen, technologie, kapitaal en investeringen. Maar het land zet zich in om dit probleem aan te pakken.
Sta jij vandaag stil bij International Human Solidarity Day?

“No one who has relieved the burden of his fellows has ever failed in this world”, zei de beroemde schrijver Charles Dickens ooit. Vrij vertaald: van het helpen van anderen is nooit iemand slechter geworden. Voor sommigen is deze solidariteit heel vanzelfsprekend. Toch is het nodig hierbij stil te staan. Niet voor niets heeft de Verenigde Naties 20 december uitgeroepen tot International Human Solidarity Day: een dag om aandacht te vragen voor solidariteit; één van de meest universele en fundamentele menselijke waarden.
World Toilet Day: omdat een toilet levens redt en waardigheid beschermt

Wist je dat er nog steeds 4,2 miljard mensen op de wereld zijn die niet veilig naar de WC kunnen? De sanitaire voorzieningen zijn voor hun dusdanig slecht geregeld dat het zelfs gevaarlijk is om naar het toilet te gaan. Drinkwater vervuilt en ziektes krijgen vrij spel, soms zelfs met de dood tot gevolg. Vooral vrouwen, meisjes en mensen in kwetsbare situaties zijn hiervan de dupe. Dit verklaart waarom World Toilet Day (19 november) in het leven is geroepen. Een dag die aandacht vraagt voor deze wereldwijde sanitaire crisis.
Microkrediet: een steentje dat een hele vijver in beweging zet

Wie kent niet het machteloze gevoel dat je - op reis in een ontwikkelingsland - bekruipt als je de de leefomstandigheden van sommige locals ziet? Mensen die blijmoedig keihard werken om hun gezin te eten te geven en ook nog jou als rijke westerling met een glimlach welkom heten. Het raakt je in je hart. Je zou ze het liefst allemaal willen ondersteunen, wetend dat deze mensen vaak niet in aanmerking komen voor een lening via de bank en er dus nauwelijks in slagen uit de armoede te geraken. Voor deze mensen betekent een microkrediet een stap op de weg omhoog.
Microkredieten in de spotlight

Hoewel het concept van microfinanciering al enkele decennia bestaat, krijgt het de laatste jaren steeds meer positieve aandacht. En dat is niet voor niets. Microkredieten zorgen namelijk niet alleen voor grotere (economische) productiviteit, maar ook voor meer zelfvertrouwen bij de ondernemer. Daar komt nog eens bij dat niet alleen de ondernemer profiteert van de lening. De impact wordt óók gevoeld door de familie en de directe omgeving. Daarom is het deze week de week van het Microkrediet en staan we stil bij het belang én de impact van deze bijzondere leningen.
Klimaatvluchtelingen: hoe wereldwijd migratie steeds verder wordt beïnvloed door extreem weer

Vaak als we het over klimaatverandering hebben, gaat het over de rampen: overstromingen, branden, extreem hoge temperaturen, stijgende zeespiegel. Maar het extreme weer heeft ook invloed op levens van mensen en hun bestaanszekerheid. Miljoenen mensen worden zelfs gedwongen hun huizen te verlaten. Dit zorgt voor aanzienlijke migratiestromen in regio’s verspreid over de hele wereld. Deze klimaatvluchtelingen krijgen als eersten te maken met onze veranderende planeet, en het zullen zeker niet de laatsten zijn.