“Elke lening is ook een cadeautje aan mezelf”

Hoe ben je in aanraking gekomen met Wakibi?

“Ik ken directrice Yfke de Vroom. Wij zaten op de middelbare school samen in de redactie van de schoolkrant. Na onze schoolperiode heb ik altijd contact met haar gehouden. Ik heb een periode in het Colombia gezeten, maar daarvoor gingen we regelmatig sushi eten. Ik houd van reizen, dus ze vertelde over Wakibi en ze dacht dat het bij me paste. En daar had ze gelijk in. Bij elk project is het een beetje of je op reis gaat, en dat vind ik erg leuk.”

Wat sprak je aan aan Wakibi?

“Ik vind het vooral heel belangrijk dat al het geld naar het project gaat. Er blijft niks aan de strijkstok hangen. Daarom steun ik eigenlijk ook alleen Wakibi en ben ik geen donateur van andere goede doelen. Ja, ik ben nog bloeddonor, omdat daar ook niks aan de strijkstok blijft hangen.”

Hoeveel projecten heb je ongeveer al gesteund?

“Ik schat dat ik nu ongeveer 46 projecten heb ondersteund. Ik geef aan meerdere projecten tegelijk een microkrediet. Daardoor krijg ik iedere maand zoveel terug dat ik om de twee maanden een nieuw project kan steunen. Dat geeft een heel goed gevoel.”

Wat voor projecten hebben je voorkeur?

“Ik selecteer vooral projecten in Colombia en Libanon. In Colombia heb ik drie maanden gewoond tijdens mijn studie en in Libanon heb ik van 2015 tot 2017 gewoond in verband met mijn werk. Met die landen en de bewoners heb ik dan ook een hechtere band. Binnen die landen focus ik me op vrouwen en onderwijs. Dat vind ik de belangrijkste thema’s. Ik heb gezien dat in die landen de vrouwen het meest actief zijn en ik vind het goed dat zij worden gesteund in hun activiteiten. Aan de andere kant: ik heb twee kinderen en de jongste is pas een half jaar oud. Ik ben op dit moment ook erg gevoelig voor projecten waarbij vaders met hun kinderen op de foto’s staan.”

Wat wil je zeggen tegen mensen die geïnteresseerd zijn om ook uitlener te worden?

“Als je een microkrediet uitleent, geef je niet alleen iemand anders een cadeau, maar ook jezelf. Het voelt elke keer weer als een soort mini-vakantie. En aan het eind krijg je je geld terug. Dus waarom zou je het niet doen? Ik heb ook al een aantal mensen aangedragen. Ik hoor vaak dat mensen vinden dat hun donaties bij goede doelen slecht worden besteed. Ik stuur ze dan meteen door naar Wakibi.”